سومین دلیل جناب جواد مفرد کهلان در مورد اینکه مزار حضرت معصوم(س) در قم، مربوط به آن حضرت نیست بلکه یک معبد باستانی بوده، بدین قرار است:
«3 ـ در جستجویی که کرده ام، هیچ نام و نشانی از همراهان فاطمه معصومه نیافتم. آقای علی اصغر فقیهی، مؤلف دانشمند کتاب "تاریخ مذهبی قم"، نیز تاکید دارند که "درباره ی همراهان ـ و نیز چگونگی حرکت و مسیر مسافرت ـ فاطمه معصومه هیچ مطلبی در منابع وجود ندارد." همچنین، در میان 444 امامزاده ی موجود در قم، کمترین نشانی از همراهان ایشان یافت نمیشود و این جداً مایه ی شگفتی است که زنی تنها از خاندان پیامبر، صدها کیلومتر مسافرت کرده باشد. برخی منابع، عذر آورده اند که همراهان فاطمه در حوالی ساوه، مورد تهاجم سنیان متعصب ساوجی قرار گرفتند و کشته شدند و فاطمه به تنهایی به قم عزیمت کرد. اما این توجیه قابل قبول نیست. چگونه ممکن است که "خواهر ولیعهد دولت اسلامی" مورد هجوم دشمنان قرار گیرد و از این رخداد، نشان و گزارشی در منابع تاریخی برجای نمانده باشد؟ به یاد داشته باشیم که زمان سفر فاطمه، درست مقارن ولیعهد شدن امام رضا و اوج تبلیغات دولت مامون درین باره است.»
جواب
این سخن آقای مفرد کهلان مثل این می ماند که در جایی بخوانیم: فلان پادشاه در هزار سال پیش با جنگ، کشوری را فتح کرد. اما چون نامی از سپاهیان او ثبت نشده، اظهار شگفتی کنیم که: چگونه ممکن است پادشاهی به تنهایی بجنگد و یک کشور را فتح کند؟
دوست عزیز، نباید انتظار داشت واقعه ای که بیش از هزار سال قبل رخ داده، با تمام جوانب و جزئیات به ما برسد و به محض ناآگاهی از بخشی از واقعه، اساس آن را زیر سؤال ببریم.
